Блузирање (161-191)

(прва кавадаречка колумна)

Постојат неколку видови на публика која ги посетува културните и уметничките настани во Кавадарци. Да се разбереме – не сум социолог или слично некое занимање, па да правам чудни анализи кои никој нема да ги разбере, туку едноставно и професионално и приватно веќе дваесетина години се “судрувам“ со феноменот “кавадаречка публика на културни и уметнички настани“. Една од најизвиканите е онаа која добива бесплатни влезници за се и сешто и никогаш не доаѓа да ги искористи. Друга е онаа која сака да биде поканета на секој настан, инаку се навредува и не доаѓа. Заедничко со претходната е што всушност никогаш не доаѓа на настаните (?!). Трета пак има пари да ги откупи сите годишни настани на сите културни институции во градот и пошироко, сосе учесници, организатори и публика, ама не и се брка во џебот да плати 50 денари за влезница, оти ќе им дојде кусо за спонзорство на соседските “трифртаљки“ и џингрлака кафански социјализации. Но, тоа е така од самиот почеток на ебената тразиција, која ги “култивира“ набрзинка збогатените, кои од врамување капаци од бонбониери и естрадни постери, напреднаа во купување се и сешто по соседските молови и трговски центри, истовремено откривајќи го “благодетот“ на социјалните мрежи и ете ги фино истопорени со селфија по кичестите купатила и останати станбени површини полни имитација на разно – разни намештаи и пинк спални соби.

Има и друга публика која оди по културни и уметнички настани. Едната влегува и прашува дали ќе има коктел, за да остане до крајот на “дружење“, а другата прашува во колку часот е настанот - за да не дојде. Една публика пак доаѓа на сите настани кои се случуваат меѓу две емитувања или репризи на разно – разните сапуници по националните телевизии (проверено и точно), друга доаѓа по партиска наредба, трета пак доаѓа само на настани каде им пее/свири детето/внукот и ги фаќа с‘клет ако е последно на програмата. Има уште неколку видови на публика и за жал сите се пример за тоа како не треба да се однесува посетител на културен или уметнички настан. Често нивното однесување е навредливо за авторот/уметникот/музичарот, од причина што дошле да бидат видени, а немат поим каде дошле и им ѕврцкаат омилените ринг тонови на мобилните телефони и по десет пати за еден час. Сите обиди на културните институции за култивирање на публиката паѓаат во вода по прашањето: “може ли двајца со една карта“, а се урнисуваат кога посетителот добиениот каталог на било која изложба ќе го фрли на излегување во првата корпа за отпадоци, често и не погледнувајќи во него.

Со оглед на тоа што културните и уметничните настани се прават за публика, дури и ако авторот/уметникот/музичарот мисли поинаку, за да не го досегнеме дното од кое нема враќање, сеуште има публика која доаѓа на отворање на изложба за да поразговара со авторот, а наредните денови доаѓа натенане да види што сакал да каже авторот со делата. Има публика која доаѓа на концерт затоа што знае што ќе понуди исполнителот и го исклучува мобилниот уште пред да влезе во салата. Има публика која доаѓа на промоција на книга не само поради фактот дека го познава авторот, туку затоа што знае(претпоставува?!) што тој автор ќе понуди и сака да слушне што за делото мислат промоторите. Има публика што доаѓа на театарска претстава, не за да ја искористи бесплатната влезница и да се фотографира со актерите по претставата, туку затоа што е испровоцирана од понуденото и не суди однапред за прикажаното, не продава прикаски на невидено. Која публика преовладува на кавадаречките културни и уметнички настани и во која вие спаѓате, останува на вас да одлучите, без разлика дали станува збор за гостувачки настан или настан кој е креиран од кавадаречки автори. Оти културата и уметноста треба да се конзумират, треба да се фалат и критикуваат, па и да не натераат да размислуваме за општествениот поредок и секојдневието, некогаш да не поместат од место, да не размрдаат, налутат, насмеат или го потврдат она што го знаеме. Најмалку служат за пополнување на слободното време. Оти слободно време значи нешто друго. Ако не знаете, распрашајте се наоколу.

П.С. Одвреме навреме добивам понуди од некои “чудни“ сајтови за пренесување на блузирањево, демек да се чуе и виде за колумнава и подалеку одколку што допира основниот блог пост, за да најчесто се сведе на поставување на услови за малку поинакво пишување за Кавадарци. Арно ама, од ова поинакво размислување и пишување за Кавадарци – здравје Боже. Остануваме овде на блог платформата и на Кавадар4е, благодарејќи на вредниот Даниел Уневски, еден од поинаквите во овој град.

By

Марјан Т.

Бул.“Џон Ленон“ 3

Кавадарци