Блузирање (194-224)

(прва кавадаречка колумна)

Април 2016 ќе започне со промоцијата на втората книга/збирка вицови на еден од последните урбани градски ликови на Кавадарци – Златко Вузевски Паја. Книгата носи наслов “Лакрдиите на Паја“. Овде можеме да го кажеме и тоа дека овој наслов прв го предложи неговиот син Сергеј, без никаква намера да биде кум на книгата, но едноставноста на неговата детска наивност донесе еден типичен кавадаречки наслов. “Јеби га“ – чие дете е! Ма би се повторил по којзнае кој пат, ама ќе кажам дека ми е чест што сум дел од креирањето и на втората книга на Паја и дел од промоцијата. А тоа што промоцијата е на 1 април, на таканаречениот Ден на шегата, не значи дека овој хумористичен продукт на Паја е несериозен. Напротив. Како што тој ќе наведе  во неговата прва книга “Ѕидот на Паја“ – “... Смеењето е сериозна работа. Треба да имаш душа и троа мозок, па да ти функционира смеалото, баш онака од срце.“. Како еден од луѓето од поубавата приказна за Кавадарци кои ги знам од поодамна, за Паја не можам да се сетам кога првпат го запознав. Можеби поради тоа имам чуство дека го знам одсекогаш. И многу ми е мило поради тоа. Ете ден пред промоцијата направивме “генерална проба“ на утрешниот ден. Фала Зоки Чавка на моментот и на блузот. Ќе се сетиме секако и на тебе и на тоа што го планираш во деновите кои доаѓаат.

Впрочем го имам сличното чувство и за можеби најголемиот ликовен уметник кој Кавадарци некогаш го имал – Ристо Соколов Сокол. Чинам дека нема битен момент во животов кој не ми е поврзан со него. Можеби од таму и уште едно чувство – дека ми недостига секој момент од кога замина на Свети Трифун 2015. И ете, токму во април, на 16-ти, се навршуваат 59 години од неговото раѓање. Таа, не толку далечна 1957, на сам ден Велигден е неговото раѓање. Дете на Дреново, а поголем Кавадарчанец, богами не се родил никогаш. Ма секојдневно ги гледаме неговите оставени (уметнички) траги во бројните јавни простори, за кои многумина и не знаат дека се токму негови, на Ристо Соколов Сокол. А токму едно од нештата кои ќе ги паметам додека сум жив е дека во 2010 не собра и од нас направи убавина која сеуште трае, не направи дел од тимот на “Сокол Арт“, како што носеше наслов и неговото отворено ателје Уметничкото студио “Сокол Арт“, барем досега единствената градска слободна уметничка територија во Кавадарци. Токму на 16 април 2016, ќе го одбележиме Денот на неговото раѓање, баш онака како што му прилега на Рики, со уметнички перформанс, со дружење иницирано од неговите соработници и најблиски пријатели. Оти ден кога се родил добар човек и голем уметник не е ништо друго, туку празник над празниците. И да, местото на кое што ќе се случи уметничкиот празник е местото кое за Ристо беше еден од неговите домови и отворени ателјеа, во “Астрато“, кај Дејан добриот човек, кулинарскиот и ликовен уметник, каде денес е еден од неофицијалните домови на “Сокол Арт“ и од каде што започнуваат и се прераскажуваат сите сеќавања за големиот човек и уметник Ристо Соколов Сокол - Човекот и уметник за кого и светот беше претесен.

П.С. За слободата станува збор. Оти слободен поединец, значи и слободно општество. Особено за креативците и творците, уметниците и професионалците во културата и уметноста. Од тука се започнува. Ниту едно општество не се офајдило од едноумието, особено од штанцаната “уметност“ со која се негира радоста на творењето и освен искривоколчени вредности и задоволување на нечии ситни лични интереси, не носи ништо друго освен - тажни и исплашени луѓе. А до луѓето ќе да е белки, мајка му стара?!

By

Марјан Т.

Бул.“Џон Ленон“ 3

Кавадарци