(прва
кавадаречка колумна)
Мај месец во Кавадарци. Уште еден. Неоти поразличен од
многуте претходни, ама ете некои нешта прават да се има константен мотив за
блузирање, да се оди натаму без оглед на состојбата во која се наоѓаат градот и
државата. А во каква состојба се наоѓаат градот и државата? Па во иста како и
претходните 25 години самостојност – привидна.
Додека ги пишувам овие редови, си ги редам во себе
мајските случувања и си велам ебати медиумската понуда кога пред две три недели
“најдобрата“ понуда на стотиците достапни телевизии беше евровизиската музичка
смешка, на која за жал и ние имавме (скоро дознав – неуспешен) претставник, па
си дозволив(ме) тие денови троа ментално прочистување со извонредниот концерт
на AC/DC,
одржан во Минхен, Германија во 2001 година. И во суштина не е ни толку важна
понудата на странските телевизии, важниот момент е што нудат домашните
телевизии, освен превземените“пеачки натпревари“ од соседството и моронските
“ток шоуа“ со дебилни водители и гости, од кои дел се со испран мозок, а дел
трескат глупости и бранат нешто во кое и сами не веруваат.Во некој нормален свет
(тука близу, речиси веднаш до нашите граници) на тие исти телевизии ќе им беше
одземена фреквенцијата уште пред многу години. Арно ама...
Друго ми беше зборот... Требаше да има избори кои нема да
се одржат. Оксиморон?! Кој ќе го знае. Малите нешта, почитувани случајни или
намерни сопатници во блузирањево, малите нешта го прават животот... На пример
тоа што доаѓа Парни Ваљак во Кавадарци на 3 септември годинава, на
манифестацијата Тиквешки гроздобер. Да се разбереме: Парни Ваљак се Парни Ваљак
и тоа што доаѓаат е голема работа
(особено за авторот на овие редови), ама тоа не значи дека ќе ги заборавиме
и ќе му ги простиме на организаторот претходните катастрофални изданија
(особено последното) на Тиквешкиот гроздобер. Инаку ден пред тоа, на 2
септември свират Рибља Чорба. Никогаш нема да му го простам забегувањето по
петтиот албум, особено на Бора Чорба, во екстремен национализам. Интересна
случка: Таму некаде, раните девеесети на минатиот век Рибља Чорба имаа концерт
во тогаш најпопуларната кавадаречка дискотека “Ла Луна“. Како надворешен
соработник на тогашна РТК планирав
(договорено со организаторот) интервју со Бора Чорба и едно од
најбитните подготвени прашања ми беше “На кого му е посветен текстот на песната
– Како је лепо бити глуп?“ Арно ама, кога дојде редот да се прави интервјуто,
ниту прашање поставив, ниту интервју направив. Едноставно – Бора беше дрепа
пијан и заспал на шанкот!
Ама затоа пак направив интервјуа (во мојата авторска
емисија на тогашно Радио Кавадарци – Музички клуб“ во 207 изданија) со техничка
подршка на најдобриот тон мајстор во историјата на кавадаречките радија Трајче
Панов - со Гиле и Чавке од Електрични оргазам, со Цане и Антон од
Партибрејкерс, Милан и Меги од ЕКВ, Влатко Стефановски, Рамбо Амадеус, Енко од
Ласт Експедишн, со Бајага, Ристо и Гино од Архангел, со членовите на култните
кавадаречки бендови Нерв, Скајлаб, Океан Пацифик, со Петар Ренџов и многу други, па и елитата на забавната музика
низ Балканот, со Оливер Драгојевиќ, Мики Јовановски Џафер, Драган Стојниќ и
други, па и со еден Раде Шербеџија по неговиот величенствен настап 1995 во
Универзална во Скопје. Ми фалат само Парни Ваљак во колекцијата. Ама еве каде е
3 септември 2016. Ќе биде и таа. “Уколико се друкчије не нареди“.
П.С. Се
редат дел од настаните во областа на културата во Кавадарци на кои треба да им
се обрне внимание. Дел се традиционални, дел се случуваат првпат, дел пак се
изненадувачки. Да, малку се вредностите кои треба да се испочитуват, ама за
некои кои следуваат еве препорака: на 13 јуни традиционалниот Годишен концерт
на Балетското студио “Венус“, кон крајот на јуни Премиера на “Викенд на
мртовци“ на Театарот при кавадаречкиот Дом на култура, на 10 јули јубилејното
петто издание на меморијалната манифестација “Денот кога се роди добриот човек“,
ден пред Тиквешки гроздобер отворање на изложба на уметнички фотографии на
Гордан Ристовски Гого. Треба ли повеќе во (не)време во кое велат дека има
најава за фашизам во нашето секојдневие. Не почитувани, фашизмот е веќе тука!
Дел од борбата против него се токму квалитетните културни и уметнички случки.
Се друго е “забеганизам“ и борба за гол
живот. Како што денес одејќи на работа со велосипедот по “Илинденска“ можеше да
останам прегазен под тркалата на една ординарна будала, која во дел од
секундата сврте на спротивната страна само за да се паркира на сред улица за да
пие кафе бре! Од тука и фашизмот – кој го ебе другиот! За Кавадарци лафам.
By
Марјан Т.
Бул.“Џон
Ленон“ 3
Кавадарци
No comments:
Post a Comment