Блузирање (250-280)

(прва кавадаречка колумна)

Петок е... Надвор е тажно. Полициски час е. Плус Велики петок, ноќ спроти Велигден. Се понатаму како што следува. И вапцани јајца и јагнешко на трпезата во недела. Бевте во црква денес? Се причестивте? А бе ајде! Седам дома затворен меѓу другото и заради вас и вашите неисполнети и исконски желби да го лизнете тоа лажичето, од крвта Исусова да се напоите. Така пишува во Библијата? “Да“. Сте ја прочитале? “Не“. А бе ајде. “Зоки Поки“ ја немате читано, за Црвенкапа и нејзините авантури и да не зборуваме, не па Библијата. Не сте ни ја отвориле, не знаете ниту како изгледа. Така да, тука завршуваат сите приказни за вашата христијанска (јеботе) солидарност и нашата мака од вашата помодарска желба да бидете видени и помазени. Ви кажал некој дека најголемите верници овој викенд седат дома? Не? Е па седат и не ги слушат алчните по пари и ситни дарови. Седат и се солидарни. Од каде знам? Па од таму што дел од моите најблиски луѓе се големи верници и не залутале со умот, туку серизно ја имаат сфатено целата ситуација и седат дома. Слична некоја приказна се и оние со подебел портофел кои ги испразнија маркетите, пилјарите и месарниците и заминаа по викендиците кои тато и мама им ги направија за да има каде да одат да кркат и пијат во време на пандемија. А бе банка да потрошевте на битни работи, како на пример за средство за дезинфекција, па да прсневте пред влезот на тоа становите кои, глеј чудо, ви ги купија мама и тато. Или да удревте една метла пред влезот, да го истресевте барем тоа чергичето пред врата, пред да дојде општината да ви го дезинфицира просторот за кој вие треба да се грижите.

Коронавирус/Ковид 19, пандемија. Светска, а наша. Сериозно е времето во кое живееме. Макар што дојде некако набрзина и не фати неспремни. Не само нас, целиот свет е неспремен и на колена. Арно ама, има и утре. Што тогаш?! Секако дека светот никогаш повеќе нема да биде ист. Оно, и Тиквешкото езеро не е исто од пре неколку месеци, пред кое се сликавте и предвидувавте катастрофа, а еве го секој момент каде и да е, ќе се преполни. Арам да ви е и вас и на вашата катастрофа, а бе полуписмени низаедни. Кротко да роваревте, да ве сфатиме, ама да се дереш како да од тебе зависи нашата иднина, е тука нешто не ќе да е во ред. Да надвор е тажно. Ептен. Нит’ куче, нит’ маче да помине. А мине полноќ...

Сабота е... Што правите, како сте? Еве по дома. До кај вторник, ќе помине. Имате јадење, да не сте гладни? Не па ти, џабе ли ги испразнивме сите маркети, пилјари и месарници. Вечер ќе палете свеќи по терасите и дворовите? Јас не. Имам сијалица на терасата. Ќе пијам кафе, ќе играм јамб, потоа ќе читам добра книга и ќе слушам фина музика. Оти ниту имам викендичка на Тиквешкото езеро, на Браната, ниту имам некој по околните села, ниту пак имам дозвола за движење во полициски час (која некои од вас си ја користат да си ги прошетаат децата, додека други деца седат затворени дома?!). Така сум одлучил, да му припаѓам на градот и да ги следам неговите урбани токови, вакви или такви. И ќе се чудам попатно што луѓе ќе бевме, та од нашиот неум и неразбор ни е одземена слободата на движење и не напикаа по дома. А имавме шанса, не е да не е.Три попладне е. Полицискиот час активен. Низ новиот центар на Кавадарци тука - таму има по некое возило по улиците и булеварите. Да не злобам, та веројатно имаат дозвола за движење, а тоа да е за нешто вистински битно. Седам на терасата и си велам, како им е сега на оние кои ги затворија терасите по становите и сега висат на прозорците по трошка воздух. Прекрасен сончев ден во Кавадарци. Пролет заробена со полициски час. Јебига.

Недела е... Вистинските верници денес го слават Велигден. Вечит нека е, здравјето да не служи сите, добрата мисла да остане, злото нека замине заедно со лошата мисла. Оти од зборот си патиме, од лошата информација, од лажните вести, од самобендисаноста, од “другите ни се криви за се“. Недела е и тивко е во градот. Уште еден прекрасен сончев ден во Кавадарци. Полициски час до вторник. А од вторник, белки со ум.

П.С. Седам дома, шетам низ станот, престојувам малку повеќе на терасата. Садевме цвеќиња речиси истото време како и минатата година. Ланските сите се зафатија. И на новите им се радуваме. Ќе ги биде и нив. Исто ко што се радуваме на храната која им ја оставаме на уличните кучиња, мачиња, трошките на птиците. Патем, размислувам дека се радувам и на нивната слобода на движење, но и на нивната благодарност што не сме ги заборавиле.

By

Марјан Т.

Бул.“Џон Ленон“ 3

Кавадарци

Блузирање (249-279)

(прва кавадаречка колумна)

Деновиве живееме како во сцени од некој СФ роман напишан во 1974 година, кој, да речеме, се вика “Вирусот нападна во 2020“. И сега веднаш тука му доаѓа еден од почитувачите на теориите на заговор, а тоа по кавадаречки се пишува вака: “Еее, ви реку ли“. Ама занимливо би било кога “теоретичарот“ би ја имал прочитано таа книга или воопшто било која книга во неговиот факинг “ви реку ли“ живот.

Викенд е. Цел викенд полициски час. Ние “ненормалните“ го почитуваме. Еве денес е недела, утре малку ќе се поослободиме, ќе одиме на работа, ќе возиме велосипед (ќе пешачиме) до четири попладне и потоа дома. Арно ама, случајно или намерно живеам во дел од градот, плус зграда, од каде што имам неверојатен поглед на кружниот тек (Нов центар) и сите движења таму. А живеењето во таков дел од градот и погледот од него вели дека дел од лицата кои имаат дозволи за движење во полициски час го користат за да не заебават нас кои седиме дома. Фино – лепо, ќесињата со покупките во гепекот од колата и ајде на излет. Официјалните дозволи се за службени цели. Дел од нив за луѓето со посебни потреби, за луѓето кои и во полициски час мора да се на работа за парче леб, ама, да не кобам, ниту еден нема дозвола да оди на излет. Или – му се може! Да бе, ти се може додека не ти влезе вирусот по дома и после Цацко ти е крив и ајде во карантин или по болници, па респиратори и слични тракатанци. Арно ама , проблемот е што поради неговиот излет денот ќе донесе нови заразени, нови починати, ќе донесе поригорозен полициски час!

Воведниот дел, како концепт за ова Блузирање беше напишан утрото пред денот да ги “донесе“ првите заразени во Кавадарци. И сета заебанција престана во тој момент. Зар корона во градот кој спие на алкохол? Ами нели дезинфекција е ракијата? Да бе, во кои книги го читавте тоа?! Во локалните памфлети за добредојде во градот на виното и ракијата? Или ви лафеле на таканаречената чаршија, која како збор во модерниот речник и не постои. Традиција?! Короната не ви може ништо ако три пати се прекрстите, три пати се бакните, три пати ако се завртите околу првата шахта, три пати ако тресите глупости, три пати ако постирате фотографија од некаква си икона...

Ма состојбата е ептен сериозна и никој нема право да се однесува онака како “шо ќе му прдне“, оти првиот до него наебува. А првиот е и најблискиот во семејството. Така да, да бериме умот во главата. Да не зборам за политикантските глупости кои катадневно ни се сервираат по социјалните мрежи, по националните ни телевизиски програми, да не зборам дека толку доктори сме имале во државата, што е дури и чудно како коронавирусот дошол во Македонија, ма дури и тоа – како дошол во Кавадарци ебати?!

И вие сите кои овој викенд се радувате на вашите дружби и забави по викендичките (?!) на Тиквешкото езеро, на Браната, по Моклиште и слични викенд населби, троа мрднете со тоа мозочните вијуги, малку размислете за вашите семејства, размислете дека не сте сами на овој свет и седнете мадро пред да ве стрефи најлошото, та да ни плачете потоа по разно – разни фејсбукови или слични социјални мрежи како вие не сте мислеле ништо лошо ебати.

Да се разбереме, авторот на овие редови воопшто не е навикнат да седи дома и тешко му е неправењето ништо, особено што е дел од културната и уметничка сцена и е навикнат на слобода на движење и во најлошите времиња кои не стрефиле. Ама ова е нешто друго. Непознато и подло. Така да утре, понеделник, кога ќе излезете од дома, немојте да го нападнете градот со вашето присуство насекаде каде ви се сака и може. Оставете ги маркетите да работат нормално, без да се туркате како да ви е последен ден. Не, не го правете тоа, ќе има и утре! А и брашното и квасецот нема да ви се најде - ќе ви фане глувци!

П.С. Седете дома доколку немате потреба од било што. Со тоа што сте дома, помагате да се намали стресот кај оние кои мораат да се на работа, помагате на службите (општински и државни) да си ја бркат работата за нам да ни биде океј. Не го пцујте комуналниот работник кој несебично си ја брка работата, ги собира “гомната“ на вашата некултура на живеење. Не си играјте мајтап со оние кои ви ја дезинфецираат зградата, немојте да сте себични, фрлете некоа ронка на птиците, оставете ги остатоците од вашиот обемен ручек покрај контејнерите, пред куќа или зграда, за да и уличните животни кои не се ништо криви за тоа што постојат – да преживеат. Ќе ви бидат благодарни.

Како што јас сум благодарен на сета добра музика која деновиве се врти низ интернет, особено низ социјалните мрежи. Човек да се израдува, како да турбо фолк по локалите и медиумите никогаш и да не постоел.

By

Марјан Т.

Бул.“Џон Ленон“ 3

Кавадарци

.