(прва
кавадаречка колумна)
“...Животот
почна од почеток, заедно со новородените луѓе. Затоа, во весниците често се
појавуваат неодоливи едукативни статии прилагодени на “малиот човек“, какви што
нашите родители читале по војната (Втората светска војна) во рубриките кои,
обично, се насловени како Знаењето е моќ...“
(Дубравка
Угрешиќ – “Kultura laži”, 1996)
Таму некаде од доцните седумдесети, па до доцните
осумдесети на минатиот век, таман генерациски созреавме - сите станавме
извидници, планинари и феријалци. Тоа би му дошло нешто како денешните
невладини организации, само малку поинакви. Не дека тогаш немало алчни за
паричка или прошетка, ама некако ни беше сеедно. Од причина што, ако не друго,
ефтино одевме на летување и зимување на море, езера и планини. Организациите на
погоре спомнатите располагаа со сопствени кампови и одморалишта, тука таму по
некој хотел и на човек му доаѓа да се запраша што стана со повеќето од нив кои
ги имаше и во Македонија низ зимските и летните туристички места?! “Појела меца?!“ Та не се тегло
мед волкави згради, куќи и простори.
Овие редови настануваат во пресрет на уште еден панаѓур
во Кавадарци, кој локалните медиуми го најавуваа како еден од “важните настани
кои не очекуваат наредните денови“. Некаде по сајтовите е опишан и како
“стопанско – туристичка“ манифестација. Прашајте ги жителите на Бул. “Е.Кардељ“
или “Н.Минчев“ (или како ли се вика денес), па и на околните улици и булевари, дали
се туристички и стопански расположени и како ќе им биде за време на викендот во
кој (пази сега) се паѓа и “11 Октомври“, можеби најголемиот македонски празник,
кој ете така некако фино се совпаѓа со “најлонско – тенеќиската“ манифестација
во Кавадарци, наречена “есенски панаѓур“. Со оглед на тоа што влезот на
зградата во која живеам е еден од ударните кој “панаѓурците“ го користат за
своите “органски потреби“ после конзумирањето на разно –разни ќебапи, памуци,
(ѓоамити) американски крофни, пиво, ракија, ефтино вино, црвливи костени и
претоплени ѓевреци, си земам за право да ја бојкотирам оваа таканаречена
манифестација, која во суштина е еден голем минус за сите нас во градот. Неоти
овие зборови ќе допрат до некого, ама аман од “важни“ настани и климактериумски
небулози. Оти соблечените опинци не значат дека паднала калта. Ете ја на
чевлите, само пазете да не ве казнат, па да ви пропадне “шопингот“.
Пред некој ден во Домот на културата беше отворена
манифестацијата “Кавадаречка културна есен 2014“. Со концерт на речиси сите
активни кавадаречки поп, рок и џез групи и солисти. На едно место можеше да се
добие слика за тоа што нуди кавадаречката сцена. Дел од нив настапија со свои
авторски теми, што е од исклучителна важност за оние кои сакаат да направат
анализа на состојбата за тоа до каде е и колку има музичка вредност во сето она
што се нуди како кавадаречка музичка сцена. Некои работат, а некои попатно ја
изгубиле својата цел. Оваа колумна и онака одвреме – навреме се навраќа на
(не)квалитетот, па сега нема да разглобуваме кој, што, зошто и како.
П.С. Прв
ден на панаѓурот во Кавадарци. На сред бел ден трешти екстремен турбо фолк, кој
повеќе личи на завивање (чиниш пеачките се ставени на столб за мачење). Тротоарите
зад тезгите се комплетно блокирани од панаѓурски возила. На повеќето од
бројните згради кои се таму лоцирани им се блокирани влезовите. Луѓето едвај
влегуваат во својата сопственост. Нема простор да помине количка со мало дете,
ниту пак инвалидска количка. Не дај Боже да има потреба од било каква итна
интервенција. Организаторот по се изгледа си ја завршил работата со
поставувањето и наплатувањето на тезгите. Баш го заболе што нашите влезови три
дена се јавни мочални. Му доаѓа дека нам сега и не ни е потребна еболата за
да навлечеме некоја зараза. Срамота!
By
Марјан Т.
Бул.“Џон
Ленон“ 3
Кавадарци
No comments:
Post a Comment